Yeni nesil oyuncuların gözünden ne kadar sevimli gözüküyor, bilmiyorum ama zamanında Zool’un ya da Aladdin’in grafiklerini gördüğünde dibi düşen, sonralarıysa bu baltayla şekillendirilmiş gibi duran piksel piksel grafiklerden çoktan bıkmış olması gereken bizim kuşağın bu iki küçük hazine avcısını neden bir seneden uzun süredir merakla beklediğini anlayabiliyorum.
Tıpkı Tim Burton’ın en sevdiğim filmi Big Fish’te anlatıldığı gibi, aslında bizi güldüren, keyif aldığımız her şey bir süre sonra alışkanlıkla beraber sıradanlaşıyor. Lakin aradan yeterince zaman geçtiğinde onu yeniden görüyor, duyuyorsunuz ve bir anda her şey tekrar “yeni” hale geliyor, neden en başta bu kadar sevdiğinizi bir anda yeniden keşfediyorsunuz. Wyv and Keep de istisna değil bu açıdan, ayrıca yapımcı a jolly corpse üçüncü oyununda sonunda her şeyi doğru şekilde bir araya getirmeyi ve sadece 80 MB toplam boyuta 20 saatlik eğlenceyi sığdırmayı başarmış.
Oyunumuz gereksinimlerden bahsetmeyi absürt hale getirecek -ve Fraps’te ekran görüntüsü alamayacak- kadar basit, piksel piksel retro grafiklere sahip bir puzzle / platform. Oyunda Wyv ve Keep adında iki hazine avcısı karakteri ister tek kişilik oyunda tek tek ve karakterler arasında geçiş yaparak, ister aynı klavyeden (Birazdan tekrar döneceğim bu konuya.) co-op kontrol ederek bulmacaları çözmeye, hazineleri toplamaya ve nihayetinde kapıyı açarak bölümü bitirmeye çalışıyoruz, bu kadar. Yani en azından bu kadar basit demek isterdim ama Easy modda bile oyunun ortalarından itibaren özel hayatında satrançta başarılı olan arkadaşlar öne çıkacaklardır. Nitekim özellikle tek başınıza oynuyorsanız yedi - sekiz hamle sonrasını hesap etmeniz gereken bölümler var ve ufacık bir hatada bölümü tekrar oynamak zorunda kalıyorsunuz, sinirleriniz bozuluyor, klavyeyi temizlemek bahanesiyle ters çevirip önünüzdeki masaya vuruyor, buzlu çayınızı lıkır lıkır götürüyorsunuz, haberiniz olsun.
Oyunun bölüm sonu puanlama sistemi olsa da bazı bölümleri defalarca yeniden başlayıp güçlükle bitirmenizi dondurma falan yiyerek kutlamak isteyeceğinizden kaç puan aldığınızın umurunuzda olacağını sanmıyorum. Bu arada oyun .NET Framework 4 ve XNA Framework kütüphanelerine ihtiyaç duyuyor çalışabilmek için, buna rağmen Windows 7 64-bit makinelerde “fatal error” verip başlamayabiliyor; oldukça yaygın bir hata olduğunu belirteyim. Bunun çözümü Settings menüsünden Music seçeneğini en sola kadar getirip kısmak, muhtemel sebebiyse Windows Media Player’ı gerekli görmediğinizden bilgisayarınızdan kaldırmış olmanız.
Grafikler ne kadar basit olsa da karakterlerimizin animasyonları oldukça çeşitli, özellikle ikiliden biri öldüğünde diğerinin iki gözü iki çeşme ağlaması yok mu, ah ah. Aynı klavyeden co-op demiştik; 90’lı yıllarda pek çok oyunda arkadaşlarımızla bunu denemiştik ve genellikle de pek bir verim alamamıştık ancak Wyv and Keep’te bu sistem son derece rahat işliyor. Basit “WASD” ve yön tuşları iki karakterin ayrı ayrı yönetilmesi için yeterli, ayrıca yanınızda bir arkadaşınız olması karakterlerin imece usulü çalışma zorunluluğu yüzünden başınıza çıkan senkronizasyon problemlerini de minimuma indiriyor. Karakteri sürekli yanlış yerde unuttuğumdan bazı bölümleri defalarca tekrar ettim. Kısacası bu oyun iki kişiyle daha keyifli arkadaşlar, bunu kullanın. Ayrıca oyunun gamepad desteklediğini de belirteyim, en azından bendeki Logitech Rumblepad’de sorun çıkarmadı.
Wyv and Keep, yanında oldukça kullanışlı bir bölüm editörüyle beraber geliyor, Wyv and Keep Cartographer’ı kullanarak sadece bölümleri tasarlamak değil, kendi tasarladığımız öğeleri kullanarak bunu yapmak ve paylaşmak da mümkün.
Benim gibi küçük retro / indie platform oyunlarına çok yakın olmasanız bile sizi eğlendirebilecek, canınızı sıkacak ve neticede başında uzun zaman geçirebileceğiniz bir oyun var karşınızda.